DTEF Program on Meditation, Cosmic Energy,
Energy Body, Third Eye and Astral Travel (New Version Part 1)
Ang ispirituwal na katotohanan
ng DTEF ay magdadala sa iyo sa isang natatanging paglalakbay. Isang paglalakbay na
magbabago ng iyong
buhay, isang paglalakbay na magpapayaman at
magpupuno sa iyo ng hindi pangkaraniwang kaalaman, kapayapaan
at kaligayan, ang dtef ispirituwal na katotohanan
ay isang programa
sa pagninilay at
malalim na karanasan sa pagninilay.
Habang isinasagawa mo ang programang ito ay lubos
kang magkakaroon ng malalim na kaalaman, saksihan
lamang ito, magpadaloy
at sumakay ka lang rito. At huwag
subukang pag-aralan ito sa pamamagitan ng sobrang pag-iisip, lubusang
magpalutang dito. Kung may anumang gumugulo sa pag-iisip ay alisin mo ito huminga ng malalim
at basta bumalik sa programa. Ito ay para lamang sa iyo. Sa buong
paglikha ng sangkatauhan tayo ay isa na maliit na batik
o tuldok lamang, ang bawat isa sa
atin ay naghahanap ng mabuting kalusugan, kapayapaan, kaalaman, kasaganaan, masarap na
pagsasamahan at higit sa lahat ng isang
masaya at napakaligaya buhay sa lahat ng ibinigay
na oras at sitwasyon.
Sinusubukan ng bawat
tao makamit itong
estado o kalagayang ito. Ngunit, maaari
ba ito talagang makamit? Oo,
ito ay maaaring
nakamit.
Ang
lahat ng ito ay posible lamang sa pamamagitan
ng pag-unawa
sa enerhiyang kosmico. Ang enerhiyang kosmico ay umiiral sa lahat ng dako
sa kosmos. Ito
ang nagbibigkis sa pagitan
ng mga kalawakan, ng mga planeta,
ng mga tao at lahat ng molecules.
Ito ay ang puwang
sa pagitan ng bawat isa at ng
lahat. Ito ang bigkis na nagtatali sa buong kosmos
sa kanyang pag-ikot ikot.
Ang
enerhiyang kosmico ay may pwersang buhay. Ang enerhiyang kosmico ay mahalaga upang mapanatili ang pagkakasunod-sunod ng ating mga buhay
at upang palawakin
ang ating kamalayan.
Ang enerhiyang kosmico ay naka- base
sa lahat ng ating
mga pagkilos at tungkulin.
Natatanggap natin ang ilang enerhiyang kosmico sa malalim na pagtulog at sa malalim
na katahimikan.
Gumagamit
tayo ng enerhiyang ito para sa ating
araw-araw na gawain ng ating pag-iisip Tulad
ng nakikita, pagsasalita, pagdinig, iniisip at
ang lahat ng
mga pagkilos ng
ating mga katawan. Itong limitadong enerhiya na
nakakamit sa pamamagitan ng pagtulog
ay hindi sapat
para sa mga
aktibidad na ito. Iyon ang dahilan kung bakit sa tingin natin tayo ay pagod, nauupos
at nasisikipan. Ito ay humahantong sa mental
at pisikal na pagkapagod
at sa lahat
ng mga uri
ng sakit. Ang
tanging paraan upang mapagtagumpayan
ito ay ang pag kuha pa ng higit pang mas maraming enegiyang kosmico. Ang enerhiyang kosmico ay mahalaga upang mapanatili ang pagkakasunod-sunod ng pagkaka-ayos ng ating buhay upang
mabuhay ng malusog
at magkaroon ng masayang buhay. Upang lubos
na makasali sa
lahat ng mga sitwasyon na ating
kinalalagyan, upang makakuha ng kaalaman
at sa wakas para
sa pagpapalawak ng ating kamalayan at kaalaman. Ang masaganang enerhiyang kosmico ay nakukuha lamang sa pamamagitan ng pagninilay o meditasyon.
Ang pagtulog is isang walang malay na pagninilay o meditasyon.
Ang pagninilay o meditasyon ay may malay-tao na pagtulog. Sa pagtulog tayo ay nakakakuha ng limitadong enerhiya.
Sa pagninilay tayo
ay nakakakuha ng masaganang
enerhiya; Ang enerhiyang
ito ay nagpapahusay sa kapangyarihan ng ating
isip, katawan, at
talino. Ito ang bumubukas sa pintuan para sa ating ikaanim na pandama at
lampas pa sa kaya nating abutin.Dahil sa pinataas at
pinalakas na enerhiya na nakukuha sa
pamamagitan ng meditasyon tayo ay magiging
relaks, malusog at masiyahin. Ito ay
tumutulong din upang maabot ang mas malawak at
mas mataas sa pisikal na lupain.
Ang meditasyon ay
isang paglalakbay ng ating kamalayan patungo
sa ating sarili. Sa meditasyon lagi tayong naglalakbay mula sa
katawang lupa patungo sa isip o diwa, pag-iisip patungo sa malalim na
katalinuhan, mula sa katalinuhan papunta sa ating sarili at lampas pa sa kaya
nating maabot. Upang
magawa
ng meditasyon, una,
dapat nating ihinto ang lahat ng ginagawa ng ating katawan
at isip iyun ang
paggalaw, pagtingin, pagsasalita at pag-iisip.
Ngayon,
pag-aralan naman natin kung paano gawin
ang meditasyon. Sa meditasyon
ang unang
bagay na mahalaga ay ang ayos ng buong katawan o
ng pagkaka-upo.Maaari kang umupo sa anumang pustura. Ang iyung pustura ay dapat kumportable. Umupo ng kumportable, i-krus ang iyong mga binti, pagyakaping
magkasalungatan ang iyong mga daliri, ngayon, ipikit ang iyong mga mata,
itigil ang pag-iisip palutangin lamang ang kaisipan. Tuwing may
mga maiisip, maaari tayong makakuha ng maraming
mga katanungan. Kilala o hindi kilalang katanungang umiibabaw sa ating isip
at sa ating talino dapat nating
observahan ang ating pag-hinga. Ang obserbasyon at pagmamasid
ay likas na
katangian ng ating sarili. Kaya, dapat
nating obserbahan ang ating pag-hinga. Huwag nating gawin ang sinasadyang
paghinga, huwag lumanghap
o huminga nang palabas na sinasadya. Hayaan na ang
paglanghap o pagbuga
na mangyari ng kusa. Obserbahan ang normal o natural na
paghinga. Ito ay
ang pangunahing susi o sikreto, ito ang tamang paraan.
Huwag pumunta sa
likod ng mga pag-iisip, huwag
kumapit sa anumang mga katanungan o
mga saloobin hayaan ang mga saloobin ang bumalik sa pag-hinga, obserbahan ang normal na paghinga.
PAGKASUSPINDE
Sumama palipad sa iyung paghinga. Pagkatapos, ang kakapalan ng mga iniisip ay unti unting mababawasan at magiging manipis at maikli. Sa Panghuli, ang hininga ay magiging maliliit at titigil tulad ng patak na nasa pagitan ng iyung ng mga kilay. Sa ganitong estado, ang isang nag memeditasyon ay walang hininga at walang mga naiisip. Siya ay lubos na walang maiisip. Ang estado na ito ay tinatawag na estado ng walang-pag-iisip. Ito ang estado ng meditasyon. Sa ganitong estado nasa ilalim tayo sa paliguan ng energiya ng kosmiko.
Sumama palipad sa iyung paghinga. Pagkatapos, ang kakapalan ng mga iniisip ay unti unting mababawasan at magiging manipis at maikli. Sa Panghuli, ang hininga ay magiging maliliit at titigil tulad ng patak na nasa pagitan ng iyung ng mga kilay. Sa ganitong estado, ang isang nag memeditasyon ay walang hininga at walang mga naiisip. Siya ay lubos na walang maiisip. Ang estado na ito ay tinatawag na estado ng walang-pag-iisip. Ito ang estado ng meditasyon. Sa ganitong estado nasa ilalim tayo sa paliguan ng energiya ng kosmiko.
Habang
nagsasagawa pa ng maraming meditasyon mas maraming enerhiyang kosmiko ang
matatanggap. Itong
enerhiyang kosmiko ay dadaloy sa enerhiya ng katawan. Ito
ay tinatawag na katawang
etheriko. Ang enerhiya ng katawan ay nabubuo ng
may mahigit sa 72,000
mga tubo ng enerhiya na tumatakbo ang lahat
sa buong bahagi ng katawan. Lahat ng mga tubo ng enerhiya ay
pumapasok simula sa tuktok
ng rehiyon ng
ulo. Ang rehiyon na ito ay tinatawag na tirahang bahay ng kaluluwa ng
tao. Itong mga tubo ng enerhiya ay kumakalat sa
buong katawan na katulad ng mga usbong o mga ugat ng isang halaman.
Ang enerhiya ng katawan ay
ang pangunahing pundasyon para sa disenyo ng ating
mga buhay. Itong mga enerhiya ng katawan ay
ang pangunahing pinangagalingan para sa
lahat ng ating
mga pagkilos at pati sa pagkakaroon ng ating
buhay. Ang enerhiya ng katawan ay tumatanggap enerhiyang
kosmiko sa panahon ng ating pagtulog
at panahon ng megitasyon o pagninilay.
Ginagamit natin ang enerhiyang ito para
sa mga gawain ng ating katawan at
isip tulad ng
pagtingin, pagsasalita, pagdinig, pag-iisip at
ang lahat ng mga pisikal
na pagkilos. Lahat ng mga gawaing ito ay lubos na nakabatay sa papasok
na enerhiyang kosmiko. Ang pagdagsa ng enerhiyang kosmiko ay nakabatay sa ating pag-iisip at pananaw.
Kapag mayroon
tayong mga pananaw o iniisip, ang
pagdagsa ng enerhiyang
kosmiko ay nababaradohan. Sa
ibang salita, ang ating mga pag-iisip ay
ang hadlang para sa malakas na pag-agos ng enerhiyang
kosmiko. Kapag ang pag-agos
ng enerhiyang kosmiko ay mas mababa,
ang tubo ng enerhiya ay nauubos. Ang pag-kaubos na ito ay nagiging sanhi ng mga
etherikong pagkahiwalay hiwalay ng enerhiya
sa katawan. Itong
etherikong
pagkahiwalay hiwalay ay
dahan-dahang humantong sa mga sakit ng pisikal na katawan.
Sa meditasyon,
makukuha natin ang masaganang enerhiyang kosmiko.
Dumadaloy
ito
sa lahat ng
ating mga tubo
ng enerhiya kapag
ang enerhiyang kosmiko ay dumadaloy patungo sa tubo ng enerhiya dahil sa
mabigat na daloy nito,
nililinis nito ang lahat ng mga etherikong pagkahiwalay hiwalay. Kapag nalilinis
ang etheriko nating katawan gumagaling tayo sa lahat ng karamdaman.
Kapag
nagsimula na ang mabigat na pagdaloy ng enerhiya
sa pamamagitan ng
bahay ng kaluluwa, makakaramdam tayo ng bigat upang magsalita. Huwag
magsalita o bumigkas ng anumang mga
orasyon magpahinga lamang lubos na
pagpapahinga, mapahinga i-krus ang
iyong mga binti,
pagyakaping ang iyong mga daliri, ibabaw ang enerhiya at magbigay
ng higit pang katatagan.
Ang mga mata ay
pintuan ng isip
kaya dapat itong nakapikit. Ang anumang pagsasalita ay mga gawain ng isip,
kaya dapat itong itigil.
Kapag ang katawan ay nakakapag-relaxs, ang ating
kamalayan ay maglalakbay sa susunod na lugar ng ating isip
at talino. Ang kaisipan ay walang iba kundi isang
bugkus ng mga
iniisip, at maraming kaisipan ang
laging dumarating sa rehiyon ng ulo o sa bigat ng buong katawan.
Kapag ang enerhiya
ay naglilinis ng mga tubo ng enerhiya sa
isang partikular na rehiyon. Maaari tayong
makaramdam ng pangangati o sakit sa isang rehiyon, minsan maaari nating maranasan ang sakit sa iba't-ibang mga
lugar ng ating pisikal
na katawan. Para
sa ganoong sakit hindi natin kailangan
uminom ng kahit anong gamot. Lahat ng sakit na ito ay mawawala sa pamamagitan
ng karagdagang meditasyon. Sa pamamagitan ng paggamit
ng higit pa at
mas maraming enerhiyang kosmiko sa
pamamagitan ng meditasyon mawawala ang lahat ng pisikal at mental na sakit. Kung tayo’y
magmemeditasyon sa loob ng pyramid
ang estado ng meditasyon ay maaaring
makamit ng tatlong
beses pang mas mabilis kaysa sa normal.
Upang
mahanap
ang permanenteng liwanag
sa ating buhay ang bawat na panloob na
pag-iisip ay dapat na malinis na
may magandang saloobin
at pag-uugali. Ang mga
saloobin at pag-uugaling
ito ay hindi dapat naiimpluwensyahan sa pamamagitan ng anumang iba pang mga panlabas na mga kadahilanan. Ang
ating isip at katawan
ay dapat na nasa ilalim ng kontrol lamang kapag ang pananaw natin
ay positive, manabik nang labis para sa
mahusay na mga
bagay at malaman ang dahilan ng ating kapanganakan ang
pagka-alam tungkol sa ating sarili at ang
kahulugan kung bakit nandito tayo sa daigdig. Ang araw ay nagbibigay
ng liwanag sa lahat ng nilalang para makagawa ng kabutihan para sa kanilang sarili at para sa mga nilalang sa kaniyang paligid. At dahil
tayo ay bahagi ng
kalikasan, dapat nating maunawaan ang
bawat isa at ang lahat ng tungkol sa Kalikasan. Ang
liwanag ay isang paraan ng Pag-ibig
kung saan kinakailangan ito ng bawat isa upang
mabuhay ng maligaya hanggang sa ating huling
hininga.
Pag-aralan
naman natin ang tungkol sa pyramid at ang kapangyarihan ng pyramid.
Ang pyramid ay ang
pinaka-matatag na
istraktura na nakatanggap
ng pinakamataas na enerhiyang
kosmiko sa mundong ito. Ang pyramid ay
naka-porma sa isang anggulong 52 degrado
51 minuto at
dahil sa anggulong
ito, na natatanggap nito ang pinakamataas na
energhiyang kosmiko. Ang
pyramid ay maaaring
itinayo sa anumang materyal. Ang materyales na gagamitin ay
walang pagkakaiba sa pagtanggap ng enerhiyang kosmiko. Ang pyramid ay dapat nakahanay sa
perpektong direksyong kardinal - hilaga, timog, silangan
at kanluran. Ang enerhiyang
kosmiko kukuha at maiipon sa 1/3 taas mula sa
base ng pyramid.
Ang lugar na ito ay kilala bilang silid ng hari. Ang enerhiyang kosmiko ay
pinaka-mataas at pinaka-malakas sa silid ng hari. At kumakalat
ito sa buong pyramid.
Ang
paglalagay ng kristal sa tuktok ng pyramid, ay nagpapalakas at namamahagi ng enerhiyang
kosmiko sa buong pyramid. Ang walang iniisip na estado ay tatlong beses mas mabilis mararating ng isang tao kung ginagawa niya ang
meditasyon sa loob ng pyramid. Ang
pyramid ay maaaring gamitin para sa komunikasyon na
may mas mataas na frequencies. Ang Meditasyon sa pyramid ay nakakatulong sa pagpapagaling at
para sa lahat ng mga
karanasan sa meditasyon.
Ang
meditasyon ay isang paglalakbay patungo sa sarili.
Dahil dito dapat nating malampasan
ang ating katawan at kaisipan. Sa pamamagitan
ng kumportableng pustura.
Ang ating katawan
ay lubos na nakakapag-relaks at ito ay nakakatulong para
makalakbay tayo sa kamalayan ng ating katawan.
Sa pamamagitan ng
pag-obserbahan sa
ating normal na paghinga
ating malalampasan ang ating katawan at kaisipan
doon na dadaloy ang enerhiyang kosmiko. Ang enerhiyang kosmiko ay
nag-aalis at naglilinis ng lahat
ng mga sakit sa
ating katawan. At dahil doon tayo ay magiging malusog nang walang anumang gamot.
Kapag
mas
maraming enerhiyang kosmiko ang nakukuha
lahat ng mga tensiyon at pagkapagod ng isip
ay nababawasan. Habang laging nagsasagawa ng meditasyon, ang
isip ay nagiging kalmado
at nagkakaroon ng mas maraming espasyo. Ito ay humahantong sa mas
mataas na kapangyarihan ng memorya. Ang patuloy ng pagsasagawa ng
meditasyon ay humahantong sa mas mataas na mga kakayahan sa pang-unawa
at ito ay humahantong sa magandang personal na relasyon. Pinahuhusay
ng meditasyon ang kaligayahan ng buhay ng pamilya.
Ang kaisipan ay magiging panatag. Ang meditasyon ay tumutulong sa atin upang
maging malusog at maligaya. Ang
meditasyon ay makakatulong sa atin na makakuha ng mas maraming mga sagot sa lahat ng
ating mga katanungan.
Upang makamit ito
ang pagsasagawa ng meditasyon ay dapat
maisagawa ng araw-araw. Ang
meditasyon ay maaaring gawin sa alin mang lugar. Ang meditasyon ay maaaring gawin
sa anumang oras, kahit na sa panahon ng isang paglalakbay. Sa pagsasagawa ng meditasyon, dapat itong
gawin sa tagal ng
oras na katumbas
sa iyung edad.
Halimbawa,
ang isang 30 taon
gulang na tao
ay dapat gumawa ng
meditasyon ng hindi bababa sa sa 30 minuto sa isang sesyon.
Hindi mo kinakailangang iwan ang pamilya mo para makapag meditasyon sapagkat
dapat din nilang gawin ito na magkakasama kayo. Ang mga
bata ay magandang matutong mag meditasyon. Maaari silang magsimula ng meditasyon sa edad na 5. Para sa
meditasyon hindi mo kinakailangang maghanap ng pisikal na guru / master. Ang Guru ang master ay
nasa iyong loob. Ang iyung hininga ay
ang iyung guru. Ang iyong hininga ay ang iyong maestro. Ito
ay para sa lahat.
BAHAGI 2
Ang meditasyon ay isang paglalakbay patungo sa sarili. Para magawa ang meditasyon dapat tayong lumampas sa ating katawan at kaisipan. Kapag nalagpasan natin ang ating katawan at kaisipan maaabot natin ang ating sarili. Saka natin matatangap ang masaganang enerhiyang kosmiko. Kapag mas marami ang ginagawang meditasyon ang ating kaalamang sa sarili ay mas lumalawak. Ngayon, subukan natin at unawain kung ano ang kaalaman? Ang meditasyon ay magdadala sa iyo sa daigdig ng mas mataas na kaalaman. Ang Kaalaman ay walang iba kung hindi ang karanasan. Ang Karanasan ay walang iba kung hindi ang kinasasangkutan at nararanasan ng iyong sarili. Sa pamamagitan ng madalas na pagsasanay at pagsasagawa ng meditasyon tumatanggap tayo ng mas mataas na enerhiya.Kapag tayo ay merong mas mataas na enerhiya ang mas mataas na paglahok ay ating nakakamit sa bawat aspeto ng ating buhay na humahantong sa mas mataas na kaalaman. Sa pamamagitan ng kaalaman makakakuha tayo ng mas mataas na-pang-unawa at karunungan. Sa ganitong pag-unawa mauunawaan natin na hindi lamang tayo nabubuo ng katawan at kaisipan.
Ang meditasyon ay isang paglalakbay patungo sa sarili. Para magawa ang meditasyon dapat tayong lumampas sa ating katawan at kaisipan. Kapag nalagpasan natin ang ating katawan at kaisipan maaabot natin ang ating sarili. Saka natin matatangap ang masaganang enerhiyang kosmiko. Kapag mas marami ang ginagawang meditasyon ang ating kaalamang sa sarili ay mas lumalawak. Ngayon, subukan natin at unawain kung ano ang kaalaman? Ang meditasyon ay magdadala sa iyo sa daigdig ng mas mataas na kaalaman. Ang Kaalaman ay walang iba kung hindi ang karanasan. Ang Karanasan ay walang iba kung hindi ang kinasasangkutan at nararanasan ng iyong sarili. Sa pamamagitan ng madalas na pagsasanay at pagsasagawa ng meditasyon tumatanggap tayo ng mas mataas na enerhiya.Kapag tayo ay merong mas mataas na enerhiya ang mas mataas na paglahok ay ating nakakamit sa bawat aspeto ng ating buhay na humahantong sa mas mataas na kaalaman. Sa pamamagitan ng kaalaman makakakuha tayo ng mas mataas na-pang-unawa at karunungan. Sa ganitong pag-unawa mauunawaan natin na hindi lamang tayo nabubuo ng katawan at kaisipan.
Nauunawaan
natin na tayo ay
isang mahimalang nilalang. Nauunawaan natin na ang lahat ng mga sitwasyon
na dumating sa
atin at ang lahat ng ating
mga problema na ating nalalagpasan
ay dahil sa mas mataas na pang-unawa. Ang mas mataas na enerhiya at
ang mas mataas na kaalaman ay nagpapalawak ng ating
kamalayan. Ang pagpapalawak ng ating kamalayan ay ang pinaka-layunin ng
ating sarili. Ang
mas mataas na kaalaman ay nakukuha lamang
sa pamamagitan ng mas mataas na mga pandama tulad ng
Third Eye at
katawang astral. Ang ikatlong mata
ay isang napakalakas na kasangkapan
ng kaluluwa upang makakita, makadama at makarinig ng
mas mataas na prikwensiya ng mga
realidad at katotohanan. Ang tatlong kasangkapan
ng kaluluwa ay kilala
bilang "ikatlong mata".
Sa
pamamagitan ng pagsasanay
at pagsasagawa pa ng higit pang
meditasyon mas maraming enerhiya ang dumadaloy kapag mas maraming enerhiya ang
dumadaloy nagiging aktibo ang ikatlong mata. Ito ay isang
napaka-gandang karanasan sa panahon ng meditasyon
sa oras ng aktibasyon
ng ikatlong mata makakaramdam
tayo ng sensasyon ng pangangati o o sensasyon ng
panlalamig sa rehiyon ng noo. Unti-unti
tayong makakakita ng iba't ibang mga kulay na umiikot sa ating paligid. Makakarinig
tayo ng tumutunog na mga bulong, maririnig natin ang tunog ng paglalakad.
Nararamdaman natin na parang naglalakbay tayo sa isang madilim na lagusan.
Kapag ang ating katawang eteriko ay nakakatanggap ng
sapat na energhiyang kosmiko sa pamamagitan ng mas madalas na meditasyon ang
third eye natin ay nagiging perpekto. Rito ay makikita natin ng
mas malinaw ang mga pangitain. Kapag perpekto na
ang thirdeye makikita natin ang mas maraming bagay ng mas malinaw pa sa pisikal na mga pangitain. Makikita natin ang
realidad ng ibang tao, makikita natin ang mga bagay na hindi makikita sa mundo
ng limang pakiramdam.
Orasyon
upang makatanggap ng malalim na meditasyon:
Nakakaramdaman
tayo ng maraming mga bagay na hindi natin maaaring
ipahayag sa mga salita. Nakakarinig tayo ng mga
panloob na boses, tunog o tunog ng mga instrumento
mula sa iba pang mga prikwensiya.
Nakikita natin ang
mga Masters kahit wala ang
kanilang pisikal na katawan. Nakikita natin
ang mga Masters
sa isang pisikal na kaanyuang ayon sa ating pagkakaalam. Pagkatapos ng
mas maraming meditasyon, unti-unti
nating makikita ang mga masters na tulad ng "Maliwanag
na ilaw", kahit
na sa pamamagitan ng nakikita nating maliwanag
na ilaw alam nating ito ang
pagkakakilanlan ng ating mga masters.
Maririnig
natin ang
mga mensahe mula
sa mga Masters. Nararamdaman
natin ang pagpunta natin sa isang
lagusan at sa
wakas ay sumasama na tayo sa liwanag.
Ang
Ilaw ng Katawan
(Lucas 11:34-36)
(Lucas 11:34-36)
22 "Ang mata ang ilaw ng katawan. Kung malinaw ang iyong paningin,
maliliwanagan ang iyong buong katawan. 23 Ngunit kung malabo ang iyong
paningin, mapupuno ng kadiliman ang iyong buong katawan. At kung ang liwanag
mo'y madilim, ikaw nga ay tunay na nasa kadiliman."
33 "Walang nagsisindi ng ilaw upang itago lamang iyon, o kaya'y ilagay sa
ilalim ng malaking takalan. b Inilalagay ang ilaw sa talagang patungan upang
matanglawan ang mga pumapasok sa bahay. 34 Ang iyong mata ang ilawan ng iyong
katawan. Kung malinaw ang iyong mata, maliliwanagan ang buo mong katawan.
Ngunit kung malabo ang iyong mata, ang buo mong katawan ay mapupuno ng
kadiliman. 35 Kaya't mag-ingat ka, baka ang liwanag na inaakala mong nasa iyo
ay kadiliman pala. 36 Kung nasa liwanag ang buo mong katawan at walang bahaging
nasa dilim, magliliwanag itong parang isang ilawan na tumatanglaw sa iyo."
Sa
pamamagitan ng karanasan sa third eye o ikatlong mata alam
natin na maaari tayong makakuha ng mga kasagutan para sa lahat ng ating mga problema
sa pamamagitan ng mga mensahe mula sa Masters,
o sa pamamagitan ng pagtingin sa iba pang prikwensiya ng realidad ng katotohanan o pamamagitan ng pakiramdam. Sa
pamamagitan nito, ang ating mga pagkilos ay magbabago. Ang ating mga paniniwala ay magbabago, ang ating
pang-unawa ay magbabago.
Pagkatapos ng ating karanasan tungkol sa ikatlong mata makikita natin ang mga
pagbabago sa ating pagkaunawa ng mga pisikal
na kalagayan. Ngayon, atin naming
alamin ang iba pang kasangkapan ng ating sarili iyan ang katawang astral.
Hebreo
2: 1-4
Ang
Dakilang Kaligtasan
1 Kaya nga, dapat nating panghawakang mabuti ang mga katotohanang narinig natin
upang hindi tayo maligaw. 2 Ang mensaheng ipinahayag ng mga anghel ay
napatunayang totoo, at sinumang lumabag o hindi sumunod dito ay tumanggap ng
kaukulang parusa. 3 Gayundin naman, paano tayo makakaiwas sa parusa kung hindi
natin pahahalagahan ang napakadakilang kaligtasang ito? Ang Panginoon ang unang
nagpahayag ng kaligtasang ito, at ang mga nakarinig sa kanya ang nagpatunay sa
atin na ito'y totoo. 4 Pinatunayan din ito ng Diyos sa pamamagitan ng mga tanda
at ng iba't ibang himala, at sa pamamagitan ng mga kaloob ng Espiritu Santo na
ipinamahagi niya ayon sa kanyang sariling kalooban.
Ang
katawang astral
ay isang kasangkapan ng ating sarili upang maunawaan ang
iba pang mga prikwensiya
ng katotohanan. Ang katawang astral ay isang uri o anyo ng ating
kamalayan katulad lang ng ating pisikal na katawan. Sa normal na kondisyon, ang
ating kamalayan o diwa ay kumakalat sa ating buong pisikal na katawan. Kapag
tayo ay nakakatanggap ng sapat na halaga ng enerhiya at kung nararamdaman na
natin at nauunawaan ang iba pang mga prikwensiya ng katotohanan, ang ating
kamalayan ay kumikilos at nagiging pormang katawang astral. Nauunawaan natin na
ang katawang astral ay nararanasan natin ng hindi namamalayan kapag tayo ay
natutulog na kung tawagin natin ay panaginip. Alam natin na madarama ang
karanasan ng katawang astral ng may kamalayan kapag tayo ay nag memeditasyon.
Ang
katawang astral
ay naglalakbay lampas
sa espasyo at oras.
Pagkatapos magsagawa ng may malay na
karanasang astral unti-unting nauunawaan na natin at kakikita ang mga
bagong dimensyons. Sa meditasyon pagkatapos matanggap ang masaganang enerhiyang kosmiko ang ating kamalayan ay kumakalat
sa lahat ng dako ng ating katawan
nag-uumpisang gumalaw papunta sa isang dako ng katawan habang gumagalaw ang ating
kamalayan, nakakaranas tayo ng kislot sa ating pisikal na katawan. Nararamdaman
natin na parang ang ating buong katawan ay lumulutang, hindi
natin maramdaman ang ating mga kamay at paa.
Nararamdaman natin ang gaan ng ating katawan tulad ng isang balahibo. Ang pag-galaw ay maaaring maranasan na parang umiikot
ang buong katawan. Ito ay kilala bilang astral na
pag-galaw.
Sa pamamagitan ng pagsasagawa
ng mas marami pang meditasyon, nakakakuha tayo ng mas marami pang kosmikong
enerhiya.Ang ating kamalayan ay nagiging pormang tulad ng isang katawang
nagsisimula umiikot ng napakabilis na nagiging sanhi ng mga mabibigat na
paggalaw. Pagkatapos ng paggalaw
ang astral na katawan ay
nag-uumpisang lumabas mula sa pisikal na katawan
na may isang koneksyon na tinatawag na pilak na kuwerdas. Ang pilak ng
kuwerdas ay walang iba kundi isang mataas
na makulay at tumataginting na kamalayan na naglilipat ng
mga mensahe mula
sa pisikal na katawan papunta sa astral
katawan at baligtaran.
Dahil dito, nagagawa natin ang astral na paglalakbay. Ang astral na paglalakbay ay
isang paglalakbay ng ating kamalayan sa
mga alam na natin at sa hindi pa natin alam na mga prikwensiya.
Sa
pamamagitan ng pagsasagawa ng astral
na paglalakbay nakukuha natin ang
pinakamataas na kaalaman at pinakamataas
na pag-unawa sa
ating sarili, ang ating astral na
Katawan ay tumatagos pumasa sa lahat ng mga pisikal
na materyales at
sa lahat ng mga elemento tulad
ng lupa, tubig,
apoy, hangin at
sa umaapoy na kimiko. Ang Astral na katawan
ay maaaring pumunta
sa iba’t ibang prikwensiya nang walang
anumang limitasyon.
Orasyon
para sa paglalakbay ng katawang astral:
Pagkatapos
lumabas sa sarili nating katawan, makikita ng isang taong nagmeditasyon ang kanyang sariling pisikal na katawan.
Sa pamamagitan nito, siya ay nakakakuha ng
dakila, kahanga hanga at mahusay na pag-unawa.
Nauunawaan niya
na siya ay hindi
lamang katawan ngunit siya ay nananatili lamang sa kanyang katawan. Ito ay isang dakilang pag-unawa. Ang bawat tao'y dapat makaranas
ng astral na paglalakbay. Sa pamamagitan ng pagkaranas ng astral na paglalakbay
ang ating limitasyon ay naglalaho at maunawaan
natin na tayo’y walang limitasyon.
Sa pamamagitan
ng karanasang ito lamang, naiintindihan natin na tayo
mismo ang diwa o ang kamalayan.
Nauunawaan
na natin na tayo
ay walang limitasyong. Nauunawaan
na natin ang mga bagong dimensyon ng buhay. Sa
pamamagitan ng pagsasanay
at pagsasagawa pa ng mas maraming meditasyon, tayo ay makatatanggap ng mas
marami pang kosmikong enerhiya.
Ang enerhiyang kosmiko ay nagpapabuti sa ating paglahok Sa
kung ano ang ating kinalalagyan. Sa pamamagitan
ng mas marami pang kabuuang paglahok
sa ating katawan-isip-sarili. Nauunawaan natin ang kabuuan tungkol
sa ating mga sitwasyon.
Ang
pang-unawang ito ay walang iba kundi
ang kaalaman. Ang karaniwang
tao ay makakakuha
lamang ng karanasan sa buhay ngunit nabibigong malasahan
o maintindihan ang kaalaman
sa ganoong sitwasyon.
Ito ay dahil siya
ay nakararanas ng
sitwasyon sa pisikal na pag-unawa lamang. Ngunit
ang isang nagmemeditate ay makakaunawa ng
sitwasyon sa kabuuan. Ito ay sapagkat alam
niya na siya ay
hindi lamang katawan, alam niya na siya ay nakikitira
lamang sa isang katawan. Nauunawaan niya na ang
sitwasyon ay para
sa mas malalim na kaalaman.
Josue
1:
8 Huwag mong kaliligtaang basahin ang aklat
ng kautusan. Pagbulay-bulayan mo iyon araw at gabi upang matupad mo ang lahat
ng nakasaad doon. Sa ganoon, magiging masagana at matagumpay ang iyong
pamumuhay. 9 Tandaan mo ang bilin ko: Magpakatatag ka
at lakasan mo ang iyong loob. Huwag kang matatakot o mawawalan ng pag-asa
sapagkat akong si Yahweh, na iyong Diyos, ay kasama mo saan ka man
magpunta."
Pagkatapos
makaranas ng lahat
ng mga karanasang
meditational at pagpapatupad nito sa nito sa ating praktikal na pamumuhay. Tayo ay makakuha
ng mahusay at malalim na pag-unawa.
Ang
pang-unawang ito
ay nagbubukas ng ilang
libong mga pinto na nagbibigay ng mga
bagong dimensyon ng pagkaunawa sa ating buhay.
Ang ating pang-unawa, ang ating pangdama at
ang ating kaalaman
ay lumalawak ng napakalawak. Ito ay
humahantong sa pagpapalawak
ng ating kamalayan na walang iba kung hindi ang pagkakaroon ng malalim na karunungan. Nararanasan
natin ang estado ng
karunungan sa pagmeditasyon,
katulad ng isang bulaklak na nagiging bunga ng isang puno ng prutas.
Ang
bawat isang bulaklak ay isang bagong
dimensyon ng pag-unawa.
Sa pamamagitan ng
pang-unawa sa iba’t ibang mga dimensyon,
naiintindihan natin ang higit pang
karagdagang kaalaman sa iba pang
mga kaalaman. Sa ganitong
pang-unawa dumarating sa natin ang pang-unawa na walang kamatayan at tayo’y walang kamatayang
nilikha. Nauunawaan na natin kung ano ang kapanganakan at kung
ano ang kamatayan?
Galacia
1:
15
Ngunit sa kagandahang-loob ng Diyos, minabuti niyang ako'y piliin bago pa ako
ipanganak, at tinawag niya ako upang maging isang lingkod niya.
Dumating
tayo sa mundong ito tulad ng maliit na tuldok ng kamalayang kosmiko. Matapos
nating manggaling mula sa pinagmulan, dumating tayo
sa daigdig na ito upang mabuhay at
upang magkaroon ng
ating mga natatanging karanasan. Para sa ating mga karanasan pinili
tayo ng Lumikha para makapasok sa isang sinapupunan. Pinili ang ating
magulang, paliwanag at mga sitwasyon Ang buong
disenyo ng buhay ay
kilala ng ating sarili. Pagkatapos na piliin ang ina ang maliit na butil ng malay ay pumasok
sa matris ng
ina.
Pagkatapos
pumasok ang kamalayan sa matris ng ina ang similiya ay magkakaroon ng buhay ang pisikal
na katawan ay
nagkakaroon ng hugis ayon sa kosmikomg enerhiya
sa loob ng eterikong katawan at ang dahilan ng pagkakalikha sa
kanya.
Ang
kamalayan
ay naglalakbay madalas
sa pinagmulan hanggang
sa ito ay magsagawa ng kanyang unang paghinga.
Pagkatapos nyang
lumabas galing sa loob ng matris ng kanyang ina, siya ay magsasagawa ng
unang panlabas na paghinga ito ay kilala rin sa tawag burf at
saka siya dapat na umiyak.
Mula sa edad na isa hanggang
mag-pitong taon meron pa tayong kamalayan
tungkol sa totoo nating pinagmulan. Ang ating kaisipan ay
mag-uumpisang magkaroon ng hugis simula sa edad na pitong taon.
Ito ay ganap na
magkaka-porma sa edad na
labing-apat. Ang
aktibasyon
ng katalinuhan ay
nagsisimula mula sa edad na labing-apat
at ganap na
mabubuo sa edad na dalawangpu’t isa. Mula
sa edad na dalawangpu’t isa
hanggang sa edad na dalawangpu’t
walo mararanasan na natin ang kumbinasyon ng katawan, isip
at talino. Mula
sa
edad na dalawangpu’t walo ang buhay natin
ay naka-depende na sa pagkaalam sa ating sarili. Kung ang isang tao ay
walang kamalayan sa kaniyang sarili ang kanyang pagkaalam ay
namamalagi sa pagitan ng kanyang
katawan at kaisipan.
At dahil
sa ganitong karanasan ang paghihirap ay
nagsisimula, hindi niya maaaring maunawaan ang mga
sitwasyon. Ang mga bagay-bagay ay magiging mas kritikal
para sa kanya. Kikilos siyang nalilito at magtatago sa
mas mataas na pang-unawa. Ang pagkalito at ang pagtatago ay nakakaharang sa
daloy ng kosmiko. At
Dahil dito siya
ay makakaranas ng pisikal na sakit, pagkapagod
at tensyon. Lilipas ang araw niya
ng walang pang-unawa at kamalayan. Hindi niya maunawaan ang pinakadulong layunin ng kanyang buhay. Siya ay nagpapasa ng
kanyang mga araw
na walang kamalayan. Hindi niya maunawaan ang pinakadulong layunin ng kanyang buhay. Lilipas siya mula sa araw ng pagkabata
sa araw ng kabataan at sa pagtanda
at sa wakas, mamamatay mula sa
katawang pandaigdig o katawang lupa nang hindi nakukumpleto
ang tunay niyang layunin ng pagdating niya sa lupa,
sa mundo ng tao.
Ito
ang tinatawag nating Kamatayan. Kahit pagkatapos
ng kamatayan ang matibay na suson ng kaisipan na may maling pang-unawa
ay hindi mapapayagan na ang mga kamalayan
ay makaabot sa
pinagmulan. Dahil sa maling
pang-unawa, siya ay
lumilikha ng kanyang sariling impiyerno
at langit at
nananatili bilang isang mas mababang pagkataong astral. Kung ang isang tao ay nagsimula
sa buhay ng may sariling pang-unawa sa
kaniyang pinanggalingan, siya ay palaging
magiging napakaligaya sa lahat ng
ibinigay sa kanyang mga sitwasyon.
Kahit pagkatapos ng kamatayan, ang
isang tao ay mananatili sa mas mababang
prikwensiya siya ay babalik sa kanyang pinagmulan.
Sa
pamamagitan ng pagkuha ng mas mataas na kaalaman sa pamamagitan ng ikatlong mata, astral
na paglalakbay, kaalaman ng kapanganakan at kamatayan ang isang
tao ay magkakaroon ng perpektong
pang-unawa ng katawan, kaisipan, diwa, sarili at puwersa ng buhay; Mauunawaan natin
na ang kamalayan ay isang kumbinasyon ng enerhiya at kaalaman. Ang
ating kamalayan ay pumupunta sa kalagayang ito upang makakuha ng mas maraming enerhiya
at kaalaman at upang
malalikha sa pamamagitan
ng pamumuhay sa
lahat ng oras na ito ng
may pang-unawa nagsisimula tayo sa pagkuha
ng mas mataas
na-unawa tungkol
sa pagkakaroon ng buong paglikha. Sa
ganitong pang-unawa ang isang taong at magiging nilikhang may
himala. Samakatwid, anumang ang salitain ng taong
ito ay natutupad. Anuman ang kanyang isipin ito’y nangyayari
anuman ang kanyang gawin ito ay nalilikha. Ito ang malalim na kaalaman at
nakatagong karunungan.
Roma
14:
8 Kung tayo'y nabubuhay, sa Panginoon tayo
nabubuhay; at kung tayo'y namamatay, sa Panginoon tayo namamatay. Kaya nga, sa
mabuhay o sa mamatay, tayo'y sa Panginoon. 9 Sapagkat
si Cristo ay namatay at muling nabuhay upang maging Panginoon ng mga patay at
ng mga buhay. 10 Ngunit ikaw, bakit mo hinahatulan
ang iyong kapatid? At ikaw naman, bakit mo hinahamak ang iyong kapatid? Tayong
lahat ay haharap sa hukuman ng Diyos. 11 Sapagkat
nasusulat,"Sabi ng Panginoon, 'Dahil ako'y buhay,
ang lahat ay luluhod sa harap ko,
at ang bawat dila'y magpupuri sa Diyos.'"
12 Kaya, pananagutan natin sa Diyos a ang mga bagay na ating ginagawa.
Ang
kamatayan ay isang katotohanan ng buhay. Ang hindi maiiwasang katotohanan na kung saan ang lahat
ay kailangang may kaalaman, maiiwan natin ang mga malalapit sa atin, ang mga mahal
natin sa buhay, lahat ng ating ari-arian, lahat ng ating naipundar at iba pa.
At hindi na makakabalik kailanman ulit.. Kahit ang ating
pisikal na katawan ay maiiwan
rito sa mundo, kung
ang
buhay natin ay tungkol lamang sa pagpapakayaman at pakikipag-usap sa ating mga kamag-anak, kaibigan at
iba pa, Magka ganoon ang kamatayan ay talagang isang pinakamalaking palaruan
ng pagkatalo. Kataka takang kakaunting tao ang may kaalaman na tayo’y aalis mula
rito anumang sandali at tayo’y magiging mag-isa.
Napakakaunti ang handa para sa kamatayan.
Kapag ang kamatayan
ay dumating sa ganoong tao sila ay iiyak lamang at
magugulat, hindi dahil ang kamatayan
mismo ay isang masakit
na karanasan, kung hindi dahil maiiwan nya lamang ang kanyang
pinagtrabahuhan at pinaghirapan ngunit dahil na rin sa babalik
siya sa naunang estado ng kawalan
ng kapanatagan, kakulangan, malungkot
at sa buhay na nakakasakal, na siyang unang dahilan at
nagtulak sa atin para maghanap ng maghanap.Ang Totoong edukasyon
ng ating mga buhay ay hindi lamang dapat magturo sa
atin kung paano
tayo dapat mabuhay, ngunit kung paano ring mamatay. Ang isang taong handa na para sa kamatayan ay mabubuhay ng ganap, dakila at walang
takot.
Ang
Kamatayan ay nagtuturo sa atin upang mabuhay
ng hindi nakatali at makasarili o
gahaman sa mundong ito, dahil aalis tayong walang
dala pag-alis natin sa mundong ito.Kaya tayo ay tinuturuan na mabuhay na
nagbibigay kesa sa tumatanggap. Mabuhay para magmahal kesa managinip na
makakuha ng pagmamahal.Ang kapanganakan ay nagdadala sa
atin sa mundo ng kamangha-manghang kagandahan, ang talahanayan na ganap na
inilatag at ang lahat ay tumatakbo ng napaka-ganda;
dumating tayong walang dala sa parehong paraan aalis tayong
walang dala., kaya ang katotohanan
ng buhay at ng kamatayan
ay nagtuturo sa
atin upang mabuhay sa bawat sandali
ng may pagpapa-salamat, kapakumbabaan at kaligayahan
sa ating pag-uutos.
Awit
23:
4 Dumaan man ako sa madilim na
libis ng kamatayan,
wala akong katatakutan, pagkat ika'y aking kaagapay.
Ang tungkod mo at pamalo, aking gabay at sanggalang.
wala akong katatakutan, pagkat ika'y aking kaagapay.
Ang tungkod mo at pamalo, aking gabay at sanggalang.
Tayo
ay isa lamang bisita sa isang magandang
nilikhang pinamamahalaang bahay, ginawa natin ang
pinakamahusay para tumira dito ng may kaligayahan at umalis ng may
pagka-magiliw.Ang totoong pag-ibig ay palaging
hubad sa pagkakatali, at ito ang itinuturo ng kamatayan sa atin. Ang kaisipan sa kamatayan ay isang mahusay na paraan
upang maging dalisay, sa katunayan nga nito kailangang gawin natin siyang pinakamahusay na
kaibigan, na laging
nagtuturo sa atin sa landas ng katuwiran
at pagsang-ayon. Ang
kamatayan ay sagisag ng mga etikal na halaga at matuwid
na pamumuhay. Sapagkat ito ay
natural nating daraanan. Ang kamalayan na tayo’y mamamatay din at aalis sa
mundo anumang oras ay nagbubukas ng pintuan para sa mga banal na katangian. Kaya malalim
at epektibo ang
kamalayan tungkol sa kamatayan.
Ang
kamalayan sa kamatayan ay
nakakayanig din sa pundasyon ng ating
madayang pagkakakilala na ako ang katawan na ito. Ang
paniniwalang ito ang nagtutulak sa atin para maghanap at ang apresasyon sa
katotohan ang gumigising sa atin. Na kapag tayo ay namatay maiiwan natin ang
pisikal na katawan rito sa lupa. Ang kamatayan ang nagpapaalala na 'Ako ang katawan
na ito' ay paniniwalang walang saligan. Paanong ang isang tao ay
makapagpapatuloy at manatili sa hindi makatotohanan, kapag
ang katawan na
ito ay maiwan rito sa mundo pagkatapos nating umalis sa
pamamagitan ng kamatayan.
Tayo ay nakati-tiyak na tayo ay naiiba maliban sa katawang ito. Ito na ang
simula ng ating paglalakbay sa pansariling kaalaman. Kaya ang kamalayan sa
kamatayan ay nagbubukas sa atin ng malalim na katotohanan tungkol sa malalim
nating pagkabuhay.
Pahayag
14:
13 At narinig ko mula sa langit ang
isang tinig, na nagsasabi, "Isulat mo, mula ngayon, mapalad ang
naglilingkod sa Panginoon hanggang kamatayan!" At sinabi ng Espiritu,
"Totoo nga! Matatapos na ang kanilang paghihirap sapagkat ang kanilang
ginawa ang magpapatunay sa kanilang katapatan."
2
Corinto 5: 1-21
1 Alam nating kapag nasira na ang toldang tinatahanan natin ngayon, na
tumutukoy sa ating katawang-lupa, tayo'y may tahanan sa langit na hindi
kailanman masisira, isang tahanang ginawa ng Diyos, at hindi ng tao. 2
Dumaraing tayo habang tayo'y nasa katawang ito, at labis na nananabik sa ating
tahanang makalangit, 3 upang kung mabihisan a na tayo nito ay hindi tayo
matagpuang hubad. 4 Habang nakatira pa tayo sa toldang ito, tayo'y
naghihinagpis at dumaraing, hindi dahil nais na nating iwaksi ang katawang
panlupa, kundi dahil nais na nating mabihisan ng katawang panlangit. Sa gayon,
ang buhay na may katapusan ay mapapalitan ng buhay na walang hanggan. 5 Ang
Diyos mismo ang nagtalaga sa atin para sa ganitong pagbabago, at ibinigay niya
sa atin ang Espiritu bilang katibayan na ito'y matutupad.
6 Kaya't laging malakas ang ating loob, kahit na alam nating habang tayo'y
narito pa sa katawang-lupa, hindi tayo makakapasok sa tahanang inihanda ng
Panginoon. 7 Sapagkat namumuhay tayo batay sa pananampalataya sa Panginoon at
hindi sa mga bagay na nakikita. 8 Malakas nga ang loob nating iwanan ang
katawang ito na ating tinatahanan ngayon, upang manirahan na sa piling ng
Panginoon. 9 Kaya naman, ang pinakananais natin ay maging kalugud-lugod sa kanya,
maging nasa katawang-lupa tayo o maging nasa piling na niya. 10 Sapagkat lahat
tayo'y haharap sa hukuman ni Cristo at tatanggap ng nararapat ayon sa ating mga
gawang mabuti o masama, nang tayo'y nabubuhay pa sa daigdig na ito.
Pakikipagkaibigan
sa Diyos sa Pamamagitan ni Cristo
11 Kaya nga, dahil may takot kami sa Panginoon, sinisikap naming hikayatin ang
mga tao na manumbalik sa kanya. Alam ng Diyos ang tunay naming pagkatao; at
inaasahan kong kilalang-kilala rin ninyo ako. 12 Hindi dahil sa nais naming
ipagmalaking muli sa inyo ang aming sarili, kundi nais naming bigyan kayo ng
dahilan upang kami'y maipagmalaki ninyo, nang sa gayon ay masagot ninyo ang mga
taong walang ipinagmamalaki kundi ang mga bagay na panlabas at hindi ang tunay na
pagkatao. 13 Kung kami'y parang nasisiraan ng isip, iyon ay alang-alang sa
Diyos. At kung matino naman kami, iyan ay para sa kapakanan ninyo. 14 Ang
pag-ibig ni Cristo ang naghahari sa amin, sapagkat natitiyak naming may isang
namatay para sa lahat, kung kaya't ang lahat ay maibibilang nang patay. 15
Namatay siya para sa lahat upang ang mga nabubuhay ngayon ay huwag nang mabuhay
para sa sarili, kundi para kay Cristo na namatay at muling nabuhay para sa
kanila.
16 Kaya ngayon, ang pagtingin natin sa bawat tao ay hindi na batay sa sukatan
ng tao. Noong una'y ganoon ang ating pagkakilala kay Cristo, ngunit ngayo'y
hindi na. 17 Kaya't kung nakipag-isa na kay Cristo ang isang tao, isa na siyang
bagong nilalang. Wala na ang dati niyang pagkatao, sa halip, ito'y napalitan na
ng bago. 18 Ang Diyos ang gumawa ng lahat ng ito. Sa pamamagitan ni Cristo,
ibinilang niya tayong mga kaibigan at hindi na kaaway, at pinili niya kami
upang ang iba pang mga tao ay maging kaibigan rin niya. 19 Ang ibig sabihin, sa
pamamagitan ni Cristo, ang mga tao'y ibinilang ng Diyos na kaibigan, at nilimot
na niya ang kanilang mga kasalanan. At kami naman ay inatasan niyang ipamalita
ito.
20 Kaya nga, kami'y mga sugo ni Cristo; ang Diyos mismo ang nakikiusap sa inyo
sa pamamagitan namin. Kami'y nakikiusap sa inyo alang-alang kay Cristo; hayaan
ninyong maging kaibigan kayo ng Diyos. 21 Hindi nagkasala si Cristo, ngunit
dahil sa atin, siya'y itinuring na makasalanan upang sa pamamagitan niya ay
maging matuwid tayo sa harap ng Diyos.
No comments:
Post a Comment